Ég er ofboðslega veik fyrir fallegum bollum og á orðið smá safn af þeim.  Það er nebblega svo skrýtið að kaffið verður svo miklu betra í fallegum bollum…

Þennan yndislega fallega bolla gaf eiginmaðurinn mér þegar við áttum brúðkaupsafmæli. það er dásamlegt að drekka kaffi úr þessum dömubolla…

Þessi dásemd var undir jólatrénu í pakka merktur „frá mér til mín…“ því sumt verður maður bara að eignast…

eru dömubollarnir mínir ekki fallegir?

sjáið nú þessa! þessir eru gamlir frá Gunnu ömmu. Bollar með sögu, ekki eru þeir síðri. Svenni frændi laumaði þeim að mér, sagðist hafa verið hugsað til mín þegar átti að fleygja þessum gersemum. Hann mundi að ég „safnaði öllu gömlu“ 😉

Dásemdin ein…

Þeir eiga líka heiðurssæti í stofuskápnum.

Ömmubollar, sumarbollar, dömubollar… maður verður nú að eiga bolla fyrir öll tækifæri!

Þessir eru líka í uppáhaldi, pabbi kom með þessa í búið þegar hann og mamma fóru að búa. Kökukrúsina átti Gunna amma hún er líka uppáhalds…

fallegt er haggggi?

yndislegt útsýni…

…ég fæ aldrei nóg af því að horfa á þessar elskur!