Hann er langur gangurinn sem tekur á móti gestum og gangandi á no.14. Útidyrahurðin er döööööökk brún og dreymir Frúnna um að hún verð máluð hvít, í nánustu framtíð. En það sem hefur kannski verið meira að ergja konuna er mottan sem er við útidyrnar. Hún er alltaf á ferinni… Við höfum verið að leita að mottu sem myndi henta og passa akkúrat inn á milli veggjanna….
Svona lúkkaði þetta út með „gömlu“ mottunni…….og hér er sú nýja. Við skárum hana til og ég límdi niður kantana svo þeir yrðu til friðs…Æi svo er ég lika dulítið veik fyrir fallegum regnhlífum, en hver er það ekki…Mikið rosalega held ég að gangurinn breyttist og birti yfir, við að fá hurðina hvíta…Ég er voðalega sátt við nýju mottuna og liturinn er góður…Ein svona kvöldmynd….
Hurðin er samt voðalega sjarmerandi, enda orðin hokin af reynslu…
…og hér sést þessi lika veglega hurð sem bíður bjartari lita…
Hvítar rósir og rómantík... 